Cuerres
Van Serdio naar Cuerres.
De route vandaag wordt er een van ca. 28 km en is redelijk up en down door de heuvel langs de kust.We gaan onder de snelweg door en volgen de Rio Deva en komen in de provincie Asturië.
Na wederom een zeer steil ,mooi betegeld, pad komen we aan in Colombres.Dit plaatsje is bekend om de mooie opvallende huizen.Deze werden gebouwd door de zgn.Indianos. Zeer vermogende Spanjaarden die vanuit Zuid America terugkeerden nadat hun families de armoede ontvluchten eind 19e eeuw.Ze kwamen terug en besteden een groot deel van hun vermogen ten bate van de gemeenschap en werden hierdoor Los Indianos genoemd.Erg mooi.
De weg voert ons nu over een bergkam die evenwijdig aan de zee loopt.Niet vlak ,sterker nog ,nooit vlak. Andrin wordt ons doel vandaag en volgens het boekje van Siem is er een Albergue en enkele hostels en Hotels.De temperatuur is inmiddels gestegen naar een 30 grd en we zijn blij als we dan ook in Andrin een bar vinden.Eerst een kouwe rakker en dan effe de overnachting regelen.
Dat was het plan echter omdat het nog vroeg in het seizoen is alles Cerrado oftewel gesloten.
Dat betekend nog eens 7 km over bergpaadjes die onze ,in iedergeval mijn, laatste energie ver gen.Wel mooie vergezichten maar mijn zicht wordt alsmaar slechter en als we uiteindelijk om 17.30 uur in de tweede Albergue van Llanes aankomen ( de eerste ook gesloten) is de pijp leeg bij een ieder.We nemen een douche en gaan rustig aan richting het centrum van Llanes om te eten.Voordeel van Spanje is dat ze voor 20.00 uur niet eten dus tijd zat.
Rond negen is iedereen plat en wordt er geen stukje gemaakt voor het blog.
Woensdag 7 uur vertrek de trein naar Santander ,tenminste dat denk want we liggen met onze Albergue naast het treinstation van Llanes.Met een hoop kabaal besluiten we ook maar eruit te gaan en ons wederom klaar te maken voor een mooie wandeling .Het weer is iets veranderd en het is rond 25 grd en bewolkt en windstil. Prima wandelweer.
De zware dag van gisteren heeft ons doen besluiten niet al te ver te gaan vandaag en rond de 25 km moet het worden.Het pad gaat over vlakke paden en tussen weilanden door.We komen van het ene in het andere gehucht en stoppen waar een bar open is om een koffie ,cola ,broodje te nuttigen.Wederom komen we langs de kust te lopen en krijgen de mooiste vergezichten.De golven zijn hoog en hier en daar zijn jongens al bezig met de surfplank.
Na Piñeres de Pria volgt Cuerres en net voor we alweer de pest in hebben dat ook hier alles dicht is lopen we langs een hostel privado .Dit gaat em worden denken we alle drie en dat was een goede keus.Als eersten vandaag maken we ons nest klaar en doen ons wasje.
WiFi een koelkast met heerlijkheden en vanavond kunnen we mee eten,ons kostje is gekocht.
Onze Duitse herbergier verteld dat hij hier vier jaar geleden dit huis heeft gebouwd en dat de onkosten voor ons verblijf een donativo is wat inhoud dat de overnachting,bier,wasdroger en eten naar eigen inzicht betaald moet worden in de bus bij de voordeur.Waar kom je dat nog tegen.
Al schrijvende loopt er net weer een pelgrim binnen die de slaapruimte naast ons neemt,hij blijkt een van de vier cameramannen te zijn geweest die de film The Way heeft gemaakt.Met als bewijs een foto van hem met Martin Sheen ,hoe toevallig !
Ik heb toevallig een foto van El Salvador en mezelf en die is mij heilig,maricon.
Morgen geen plannen meer,we zien wel waar we overnachten.
Los ballos.
Serdio
Al etende aan de aceitunas en nachos om onze zoutspiegel weer ophoog te krijgen schrijf ik mijn dagelijks verslag.Na een onrustige nacht qua slaapcomfort,vooroorlogs aupingbed zonder vering maar in plaats daarvan een hardboard plaat,verlaten we de Albergue kwart voor acht.
Ik heb mijn korte broek al aan en de temperatuur is nog zeer aangenaam.We lopen vandaag over mooie binnenweggetjes en zien steeds de zee rechts van ons en ver in de verte de Picos de Europa met hun witte besneeuwde toppen.Het landschap is prachtig en de natuur is hier gewoon een maand op ons vooruit vergeleken met Holanda.Het gras is al gemaaid en alles staat in bloei.
We lopen door verschillende kleine dorpjes en zoals dat hier gaat alle bars,restaurant,cerrado!Dus betekend doorlopen en als we het mooie stadje Comillas doorkruizen ,na dik twee uur lopen,zien we terrasjes.Koffie,brood en zumo! We zijn weer boven Jan en gaan na een dik half uur verder richting San Vicentes de la Barquera.Wederom een prachtig gelegen stadje aan de kust met een binnenmeer en riviermonding van de Rio Rubin en de rio Pombo.Als we de lange brug oversteken zien we de schoonheid van de stad en natuur.Maar genoeg gezien ,ik sterf inmiddels van de dorst en aangekomen aan de overkant pakken we een cola of twee en brengen onze suikerspiegel weer op peil en lessen onze dorst.We vullen allemaal de drinkflessen achter de bar met fris koud water en vervolgen ons pad.Op de boulevard staat een reclamebord met een thermometer die inmiddels 31 grd aangeeft,het is net 12.00 uur geweest....
De laatste kilometers zijn altijd de zwaarste en dat is vandaag niet anders.Het is nog 8 km maar mede door de warmte en de steile weggetjes is het toch nog een uitdaging.Rond drie uur arriveren we in Serdio ,een gehucht met een klein kerkje en daarachter het welbekende café en in dit geval annex restaurant en inschrijfbureau van de locale herberg.
We keilen twee San Miguels achterover en gaan snel naar de Albergue om ons te douchen en de zeiknatte kleren uit te spoelen .Daar sta je dan met je wasje bij de waslijn ,nog even en ik sta hier te stofzuigen.Simon en ik gaan in rap tempo terug naar de bar die over 5 minuten sluit en pas rond 19.00 weer opend.De bazin is weg maar gaat ons vanavond verwennen met heerlijke ensaladas en weet ik veel wat nog meer.
Heerlijk in de zon ( dezelfde zon die ik vandaag heb vervloekt) maak ik mijn verslag en naast me doet Simon hetzelfde met een greins op zijn gezicht .De weersvoorspelling is voor morgen nog goed en dan gaat het veranderen,we zullen zien want zo mooi als het nu is blijft het zeker niet.
Inmiddels lopen er steeds meer pelgrims binnen en we zijn blij dat we als eersten de mooiste slaapplekken hebben .Vanavond oordoppen in want zoals de laatste twee nachten,zonder andere pelgrims, lijkt afgelopen.
vive la vida!
Primavera
Primavera.
Ook in Spanje hebben ze merels en die beginnen gelijktijdig te zingen als hun collega's
in Nederland.Dus ik ben hier ook vroeg wakker,te vroeg om al op pad te gaan.We hebben besloten om 7.45 uur te vertrekken omdat het dan licht genoeg is om alle gele pijlen te zien.
De weg voert ons over berg en dal en vandaag alleen maar over asfaltwegen.Dat heeft soms voordelen echter vandaag met een gemiddelde temp. van 25 grd en een asfaltvloer die steeds warmer wordt is het voor een eerste dag gelijk een zware test.
Ons plan was om ca. 30km te lopen echter bij aankomst in het dorp Iglesia de San Pedro is de uitbater van de Albergue nergens te vinden.Dat betekend wachten,maar wachten is niet mijn sterkste punt dus besluiten we door te gaan naar de volgende .Jammer maar helaas want de volgende is nog eens 6 km verderop en omdat het vandaag weer eens een feestdag is zijn de hostels privado ook dicht.
We moeten onze laatste energie aanspreken om uiteindelijk in de Albergue van Cóbreces aan te komen.Dit is gelegen op het terrein van een klooster en een schele monnik schijft ons in.
Aangekomen in ons nachtverblijf blijkt dat we de eersten zijn .Dertig bedden enkel en stapelbedden zoek maar uit .
Na een snelle voetencheck,geen blaren, en een douche vliegen we naar de overkant van de weg alwaar wij onze honger en dorst kunnen lessen.Ik kan je melden dat de eerste slok San Miguel mijn tong niet eens geraakt heeft.
De avondzon steekt nog steeds en al tikkend op mijn IPad is het goed toeven.Het leven in Spanje gaat zoals het gaat ,heerlijk!
Straks vanaf 20.00 uur eten en morgen is het plan om ca. 30 km te lopen.We zullen zien.. Sa
Santa Cruz de Bezana
Reisdag,
De dag is begonnen met een orkest van vogelgezang en ik spring onder de douche.Broodje ,bakkie koffie en snel de krant doorgekeken om vervolgens de voordeur achter me dicht te gooien,zachtjes, want de familie is nog in diepe rust.
Het weer is nog prachtig en al lopende naar het Station te Deventer gaat de telefoon af.Bob,
H? Hans, de trein van Zutphen naar Arnhem ligt eruit en er gaan bussen met een half uur extra reistijd.Ik denk ,das mooi k@t want zo gaan we onze trein naar Dusseldorf mislopen!
Even snel schakelen en onze Vriend Willem gebeld.Kom er an ,zonder verder wat te vragen.
Een half uur later staan we in Arnhem op het perron en zijn ruim op tijd voor de trein .Klasse Willem!!
In de trein zitten we samen met twee Spaanse meisjes , die voor hun werk naar Köln reizen.
Ze hadden al gezien aan de St Jacob schelp ,op de tas van Bob ,wat onze bedoeling is en ik vraag
wat zij gaan doen.Het blijken twee muzikanten te zijn .Ze praten in rap Spaans met elkaar en ik probeer er wat van mee te krijgen ,wat me steeds beter afgaat .
In Duisburg nemen we afscheid en wensen ze ons een buen Camino .
Inmiddels zit ik op 30.000 foot en bekijken de wolken van de andere kant als dat jullie ze zien .Bob zit naast me op rij 2 en houdt de voordeur goed in de gaten....
De planning is om 14.10 te landen in Bilbao en vervolgens per bus naar het busstation te gaan.
Vandaar is het ruim een uur naar Santander en vervolgens nog een klein stukje naar ons vertrekpunt in Santa Cruz de Berzana.
Simon heeft al een Albergue geboekt en dus zij we vannacht al mooi voorzien van een nest.
Vanavond nog een menu de pelegrino en onze eerste stempel scoren en dan kan het beginnen!
Hasta pronto.
Pasen
Pasen,
De zon heeft er vandaag zin in en zodoende ben ik vroeg op stap met de twee teckels.De verhalen van onze derde pelgrim maken dat ik ongedurig wordt.Het aftellen is begonnen en ben er klaar voor.Na alle voorbereidingen is het tijd om te gaan.
As. Zaterdag de 11e april vertrekken we om 8.00 uur vanaf stadion Deventer per trein naar Düsseldorf om daar verder te gaan met ,jawel, Germanwing naar Bilbao.Vandaar reizen we een stuk per bus naar ons vertrekpunt Santander en samenkomst met de derde wandelaar,Siem!
De afgelopen twee jaar was ik al op pad tijdens de Pasen in Spanje.Na eerst de Camino Frances en het jaar erop de Camino Portugues is nu ,een week na Pasen,is de Camino del Norte en vervolgens de Primitivo aan de beurt.
Zoals ik al zei Siem is al onderweg en wacht ons op in Santander om daarna met ons de weg naar Santiago te vervolgen.Zijn verhalen vermelden zon,regen,modder en San Miguel, m.a.w. De Camino is begonnen.
Het enige wat me nu nog rest is een spreekbeurt voor te bereiden voor mijn Spaanse les en de rugzak zo licht mogelijk in pakken.Ik wil onder de 10 kg blijven en moet dus selectief te werk gaan .En alles wat ik vergeet mee te nemen hoef ik ook niet te dragen.
Fijne paasdagen en hasta en España!
Trainen in België
België ,Sourbordt, 4 maart 2015
Het is vroeg opstaan om in Deventer de 7.44 trein naar Boxtel niet te missen.in het verschiet zijn drie dagen wandelen in de Hoge Venen in de Ardennen.In de buurt van Francochamp gaan we trainen voor de Camino in Spanje aankomend april.Wij , zijn Bob ,Siem en mijzelf.
Aangekomen in Sourbrodt kiezen we voor hotel .........Wat er daarna allemaal gebeurt geloof je niet.Ten eerste is de eigenaar dronken en verontschuldigd zich voor zijn rookgedrag.Wij zijn zeer meelevend en krijgen een koffie aangeboden.Na wat heen en weer gezeur besluiten we een kleine tocht van ca.12km te gaan lopen.De patron van het hotel heeft inmiddels besloten dat we ipv een kamer voor drie personen we allemaal een eigen twee persoons kamer krijgen voor dezelfde prijs.
We zijn verbaast maar stemmen gelijk in met zijn voorstel.En dan wandelen.
De omgeving is prachtig en we lopen al snel in een afwisselende natuur met de laatste sneeuw van deze winter op ons pad.De twaalf kilometers zijn snel verledentijd en als we terug zijn in het hotel besluiten we om in een naburig dorp wat te gaan drinken en vervolgens wat te eten.
Rond acht uur terug in ons nachtverblijf.De baas,een oud Frans Legioen soldaat die inmiddels tegen een delirium aan zit komt ons vragen wat we willen drinken.Een Jupiler graag en hij komt bij ons zitten maar kan slecht uit zijn woorden komen.Ik heb als een van de eerste in Irak gevochten in de eerste oorlog begint hij.Ja ,en heb, zeggen ze, meer dan 600 Irakees neergelegd als sniper.
Al pratend lopen hem de tranen over de wangen.Dit is een reactie van een alcoholist echter het verhaal over Irak komt mij bekend voor ,maar dan van Engelse militairen die in Gibraltar hetzelfde verhaal vertelden.
Om ons nog meer te imponeren komt onze soldaat nu met een original van Mein Kampf en een of andere collectie oude munten met een naar mijn inschatting knappe waarde.Het wordt allemaal een beetje warrig en we laten onze soldaat met rust.We zijn de enige gasten en zitten bij de open haard en nemen nog lekker een laatste drankje.
Tot overmaat van ramp is sjefke nu in slaap gedommeld en besluiten we naar onze kamers te gaan,morgen om 8 uur ontbijt, en dan op naar Hockai.
De weg voert ons door de bossen en over het hoog veen .Hoe hoger we komen des te meer sneeuw komt er op ons pad.Dwz welk pad? Wij ,als ervaren verkeerd lopers ,doen onze plicht en komen met veel omwegen ,sneeuw,drek etc uiteindelijk aan in Hockai. Een gehucht dat volgens ons bestaat van de wintersport en van de autoracerij .We zitten hier vlakbij Francochamp met zijn wonderschone racebaan.
Na deze zware test is het tijd voor een pintje en een goed bord eten.Nog even de dag doorgenomen en hebben besloten morgen een andere weg terug te nemen om zodoende onder de sneeuwgrens te blijven en op tijd terug te zijn bij onze auto.
Ook deze route is mooi en gaat grotendeels in omgekeerde richting terug naar Sourbrodt.
De conditie wordt wederom op de proef gesteld en bij aankomst is een ieder moe maar voldaan en zijn we zo gezegd klaar voor the Big one.De Camino del Norte en Camino Primitivo.
Tot later.
Camino Primitivo
Camino Primitivo
De Camino Primitivo ook wel eens de originele Camino genoemd, heeft de afgelopen jaren sterk aan populariteit gewonnen. Het feit dat de helft van deze route uit voornamelijk bergetappes bestaat en daardoor prachtige vergezichten geeft op de Picos de Europa draagt daar ongetwijfeld toe bij. Alhoewel de tocht door ervaren wandelaars als de pittigste onder de Caminos wordt bestempeld, beschouwen zij hem ook als de mooiste. Alfonso II, koning van Asturias zou in het jaar 814 als eerste deze route gekozen hebben voor zijn tocht naar Santiago de Compostella. Daar aangekomen bouwde hij een kerk over het graf van de Apostel Jacobus en gaf daarmee de aanzet voor het pelgrimeren naar Santiago. Een traditie die tot op de dag van vandaag onverminderd door gaat. Tijdens deze periode was bijna het gehele Iberische schiereiland in handen van de Moren. Voor vele honderden jaren vormde de Camino Primitivo hoog door de Cantabrische bergen dan ook de enige veilige route naar Santiago.Mijn tocht begint in de eeuwenoude stad Santander. Onze tocht wordt een mix van de Camino del Norte en de volledige Camino Primitivo.Om bij het startpunt van de CP te komen lopen we eerst nog een aantal dagen de noordelijke route langs de kust.
In de buurt van Oviedo komt dan de splitsing en hier kiezen wij de Primitivo route en zodoende hebben we ,the best of both worlds,kustroutes en bergroutes.Een netwerk van oude paden en kleine weggetjes leidt ons al snel de groene heuvels in. In de verte krijgen we een eerste glimp van de toppen van het Cantabrische gebergte. De route wordt nu steeds steiler. Een wirwar van bergpaadjes voert ons langs mooie bergmeertjes en doorkruisen diepe beboste valleien in alvorens we de Puerto del Palo het hoogste punt van deze Camino bereiken. Hier hebben we prachtige vergezichten naar de Picos de Europa. Onderweg passeren we piepkleine bergdorpjes met vaak romaanse kerkjes zo typisch voor deze streek. We duiken nu een diepe groene vallei alvorens we ons opnieuw via stenige bergpaadjes een weg naar boven banen naar de Alto de Acebo. Prachtige vergezichten vormen hier opnieuw onze beloning. De Camino Primitivo laat nu Asturias achter zich en we dalen af naar de glooiende heuvels van Galicië. Door het weidse heuvelachtige landschap trekt de route over kleine weggetjes en stenen paden steeds verder Galicië binnen, tot we de ommuurde stad Lugo met zijn middeleeuwse stadskern binnentrekken. We volgen nu een Romeinse heirbaan (oude leger baan ,weg) door het beboste landschap tot we Melide bereiken. In dit drukke marktplaatsje smelt de Camino Primitivo samen met de Camino Frances. De route voert ons nu via mooie bospaden door de met kastanje bossen bedekte heuvels naar de Monte do Gozo. Hier aangekomen krijgt u voor het eerst zicht krijgt op de torens van Santiago de Compostella, onze eindbestemming! Deze pittige maar prachtige Camino met zijn vele vergezichten en romaanse steden en dorpjes zal ik wederom proberen samen te vatten op deze site en zal ook zeker de camera gebruiken .