Al etende aan de aceitunas en nachos om onze zoutspiegel weer ophoog te krijgen schrijf ik mijn dagelijks verslag.Na een onrustige nacht qua slaapcomfort,vooroorlogs aupingbed zonder vering maar in plaats daarvan een hardboard plaat,verlaten we de Albergue kwart voor acht.

Ik heb mijn korte broek al aan en de temperatuur is nog zeer aangenaam.We lopen vandaag over mooie binnenweggetjes en zien steeds de zee rechts van ons en ver in de verte de Picos de Europa met hun witte besneeuwde toppen.Het landschap is prachtig en de natuur is hier gewoon een maand op ons vooruit vergeleken met Holanda.Het gras is al gemaaid en alles staat in bloei.

We lopen door verschillende kleine dorpjes en zoals dat hier gaat alle bars,restaurant,cerrado!Dus betekend doorlopen en als we het mooie stadje Comillas doorkruizen ,na dik twee uur lopen,zien we terrasjes.Koffie,brood en zumo! We zijn weer boven Jan en gaan na een dik half uur verder richting San Vicentes de la Barquera.Wederom een prachtig gelegen stadje aan de kust met een binnenmeer en riviermonding van de Rio Rubin en de rio Pombo.Als we de lange brug oversteken zien we de schoonheid van de stad en natuur.Maar genoeg gezien ,ik sterf inmiddels van de dorst en aangekomen aan de overkant pakken we een cola of twee en brengen onze suikerspiegel weer op peil en lessen onze dorst.We vullen allemaal de drinkflessen achter de bar met fris koud water en vervolgen ons pad.Op de boulevard staat een reclamebord met een thermometer die inmiddels 31 grd aangeeft,het is net 12.00 uur geweest....

De laatste kilometers zijn altijd de zwaarste en dat is vandaag niet anders.Het is nog 8 km maar mede door de warmte en de steile weggetjes is het toch nog een uitdaging.Rond drie uur arriveren we in Serdio ,een gehucht met een klein kerkje en daarachter het welbekende café en in dit geval annex restaurant en inschrijfbureau van de locale herberg.

We keilen twee San Miguels achterover en gaan snel naar de Albergue om ons te douchen en de zeiknatte kleren uit te spoelen .Daar sta je dan met je wasje bij de waslijn ,nog even en ik sta hier te stofzuigen.Simon en ik gaan in rap tempo terug naar de bar die over 5 minuten sluit en pas rond 19.00 weer opend.De bazin is weg maar gaat ons vanavond verwennen met heerlijke ensaladas en weet ik veel wat nog meer.

Heerlijk in de zon ( dezelfde zon die ik vandaag heb vervloekt) maak ik mijn verslag en naast me doet Simon hetzelfde met een greins op zijn gezicht .De weersvoorspelling is voor morgen nog goed en dan gaat het veranderen,we zullen zien want zo mooi als het nu is blijft het zeker niet.

Inmiddels lopen er steeds meer pelgrims binnen en we zijn blij dat we als eersten de mooiste slaapplekken hebben .Vanavond oordoppen in want zoals de laatste twee nachten,zonder andere pelgrims, lijkt afgelopen.

vive la vida!