Ik ben weer geslaagd! Met een nieuwe credential en een mooie koker erbij om het diploma fatsoenlijk te houden loop ik het plein voor de Kathedral op.Het is er nu nog drukker dan de laatste keer dat we hier waren.Ik kom nog een Duits meisje tegen die ook geslaagd is en zich al heeft verzekerd van een slaapplaats.Ik wil een hostel privado vinden in de richting waar ik morgen op ga.En na wat hier en daar vragen heb ik er een .Vier persoons kamers ,ziet er goed uit.Met een fijne tuin en een bar met nog fijnere cañas. Vandaag ben ik vroeg vertrokken uit O Pino 6.15 uur.Het was nog knap fris aan de benen maar na een uurtje was het hele lijf op bedrijfstemperatuur en gaat het als een speer. Gisteravond is toch nog anders verlopen als dat ik me had kunnen voorstellen.In de Albergue zijn in totaal slechts 8 mensen aangekomen en na wat informeren bij het locale restaurant blijkt dat de keuken om 20.00 uur open gaat. Een Italiaan zegt ,laten we zelf koken in de Albergue en zo gezegd zo gedaan.We halen bij de locale kroeg wat tevens ook de mini mercado is,de benodigde ingrediënten voor risotto en enselada.Vervolgens moeten we ook wijn hebben en de uitbaatster van de toco laat ons eerst een jonge rode wijn proeven uit een soepkom,wat hier gebruikelijk is. Niet te drinken zo zuur dus wordt er nu een witte beproeft en verdomd deze nemen we.Cuanto tu quiere schreeuw het ouwe wijf door de winkel en het worden 2 flessen.Deze 1,5 Ltr plastic waterflessen worden volgetapt in een schuur achter de winkel.Vervolgens krijgen we een rondtocht door alle schuren met kippen,paarden,varkens schapen en als laatste een geheim hok. Achter een dikke deur staat een volwassen koperen ketel van ca 100 liter om zelf sterke drank in te stoken.En we voelen het al aankomen er moet weer geproeft worden.Eerst een bruine likeur wat koffieachtig smaakt vervolgens een soort limoncello gele en daarna een derde en ze smaken allen lekker, Na een heerlijke dis in ons herbergje stuurt de Italiaanse kok zijn vriendin nogmaals naar ons winkeltje en komt terug met ditmaal twee kleine waterflessen met in de ene de koffie en in de andere de gele likeur.Ons desert smaakt heerlijk en om 10.00 uur ligt iedereen op zijn nest . In de Albergue te Santiago kom ik de eerste Nederlanders tegen op mijn kamer.Normaal probeer ik alles wat Nederlands is te vermijden echter nu is er geen ontkomen aan.Ik stel me voor en het eerste wat de vrouw van midden zestig vraagt is ,je snurkt toch niet hè? Ik gelijk van ,nou ik heb mezelf nog nooit horen snurken maar ik heb nog een paar andere features en die zal ik ze vannacht en zeker morgen vroeg laten horen.Krijgen ze die van mij voor ontbijt un peo feo!